چه کسی معلم تاریخ را کشت؟

شاعر: نزار قبانی

مترجم: مهدی سرحدی

چاپ اول: 1386

تعداد صفحات: 128 فارسی-عربی

نشر کلیدر ، 1750 تومان

نزار خیلی زود به این حقیقت ایمان آورد که شعر و خیزش دو روی یک سکه اند و شعری که فریاد برنیاورد و پایه های تخت ستم پیشگان را به لرزه نیفکند، شعر نیست. او واژگان خود را به گلوله بدل کرد تا با آن، از کرامت و عزت امت دفاع کند و شکوه از دست رفته را به آن بازگرداند. نزار برای مردم زیست و در شعر و نثر خود، با دغدغه و اندوه آنان گریست و سروده هایش که از دل برآمده بود، با استقبالی کم نظیر مواجه شد. کمتر شاعری را می توان یافت که مانند او، بر فرهنگ و زبان عربی معاصر تاثیرگذارده و در میان مردم چنین محبوبیتی کسب کرده باشد. خود او در این باره می گوید: من در همه جا ممنوعم؛ پس... مرا در همه جا می خوانند..! ^{از مقدمه مترجم}

شعر سیاسی، اجتماعی نزار قبانی هم مثل شعر عاشقانش خوب و شورانگیز بود و در کتاب حاضر که تعدادی از نمونه کارهای فرهنگ مقاومت و پایداری لبنانی-فلسطینی جای داده شده بود، خیلی تاثیرگذار و کوبنده سروده شده بودن و یه جورایی تاریخ نزاع اعراب و اسرائیل رو در ذهنم مجسم می کردن. متن تمامی اشعار ساده و روان بودن و ترجمه قوی آقای مهدی سرحدی رو هم نباید فراموش کرد. این ادبیات و شعر رو می پسندم و خوندن این کتاب رو  به علاقمندان شعر مقاومت پیشنهاد می کنم.
شعرهای این مجموعه: تراژدی قانا، گریزندگان، چه کسی معلم تاریخ را کشت؟، یادداشت های یک سگ بافرهنگ!، تفنگ می خواهم.. ، ای قدس!، موافقم با تروریسم!، شعر، پرسش می کند

یادداشت های یک سگ بافرهنگ!

ارباب من!
از تو، یاقوت و حریر و زر نمی خواهم
نمی خواهم که بر من جامه های اطلس و دیبا بپوشانی
تنها خواسته من آن است
که بشنوی سخنم را
زیرا که من در شعر خود، می آورم بر تو
تمام فریاد عرب ها را
تمام نفرین عرب ها را..!

سرورم!
اگر شعر و غزل را خوش نداری،
به جلادت بگو
بگذارد آزادانه پارس کنم!