یادداشت‌های زیرزمین

دانستن زیاد واقعا بیماری‌است، یک مرض حقیقی و تمام عیار. برای گذران زندگی، فقط اندکی دانش بشری کفایت می‌کند.

غزل شماره ۱۶۹ حافظ

یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

آب حیوان تیره گون شد خضر فرخ پی کجاست

خون چکید از شاخ گل باد بهاران را چه شد

کس نمی‌گوید که یاری داشت حق دوستی

حق شناسان را چه حال افتاد یاران را چه شد

لعلی از کان مروت برنیامد سال‌هاست

تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد

شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار

مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

گوی توفیق و کرامت در میان افکنده‌اند

کس به میدان در نمی‌آید سواران را چه شد

صدهزاران گل شکفت و بانگ مرغی برنخاست

عندلیبان را چه پیش آمد هزاران را چه شد

زهره سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت

کس ندارد ذوق مستی میگساران را چه شد

حافظ اسرار الهی کس نمی‌داند خموش

از که می‌پرسی که دور روزگاران را چه شد

آینه

رو میکنم به آینه
رو به خودم داد میزنم
ببین چقدر حقیـــر شده
اوج بلنـــد بودنم
رو میکنم به آینه
من جای آینه میشکنم
رو به خودم داد میزنم
این آینه است یا که منم

من و ما کم شده ایم
خسته از هم شده ایم
بنده ی خاک، خاک ناپاک
خالی از معنای آدم شده ایم
رو میکنم به آینه
رو به خودم داد میزنم
ببین چقدر حقیـــر شده
اوج بلنـــد بودنم

دنیا همون بوده و هست
حقارت از ما و منه
وگرنه پیش کائنات
زمین مثل یه ارزنه
زمین بزرگ و باز نیست
دنیا یه رمز و راز نیست
به هر طرف رو میکنم
راه رهایی باز نیست
من و ما کم شده ایم
خسته از هم شده ایم
بنده ی خاک، خاک ناپاک
خالی از معنای آدم شده ایم

دنیا کوچیکتر از اونه
که ما تصور میکنیم
فقط با یک عکس بزرگ
چشمامون و پر میکنیم
به روز ما چی اومده
من و تو خیلی کم شدیم
پاییز چقدر سنگینی داشت
که مثل ساقه خم شدیم
من و ما کم شده ایم
خسته از هم شده ایم
بنده خاک، خاک ناپاک
خالی از معنای آدم شده ایم
رو میکنم به آینه
رو به خودم داد میزنم
ببین چقدر حقیـــر شده
اوج بلنـــــد بودنم
رو میکنم به آینه
من جای آینه میشکنم
رو به خودم داد میزنم
این آینه است یا که منم

زن رؤیایی

زنی که در رؤیا با تو نرد عشق باخت که بود؟

چیزهایی که در رؤیا هستند کجا می‌روند؟

آیا وارد رؤیای دیگران می‌شوند؟

تقصیر

ولی من تحقیق کردم

همیشه، همه جا، همه‌چی تقصیر منه.

منبع؟

باد وحشی است

برای قایق های بی‌هدف موج‌ها تصمیم می‌گیرند.

منبع؟

غزل شماره ۱۲۹ حافظ

اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

نهیب حادثه بنیاد ما ز جا ببرد

اگر نه عقل به مستی فروکشد لنگر

چگونه کشتی از این ورطه بلا ببرد

فغان که با همه کس غایبانه باخت فلک

که کس نبود که دستی از این دغا ببرد

گذار بر ظلمات است خضر راهی کو

مباد کآتش محرومی آب ما ببرد

دل ضعیفم از آن می‌کشد به طرف چمن

که جان ز مرگ به بیماری صبا ببرد

طبیب عشق منم باده ده که این معجون

فراغت آرد و اندیشه خطا ببرد

بسوخت حافظ و کس حال او به یار نگفت

مگر نسیم پیامی خدای را ببرد

غزل شماره ۳۷۷ حافظ

ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم

غم هجران تو را چاره ز جایی بکنیم

دل بیمار شد از دست رفیقان مددی

تا طبیبش به سر آریم و دوایی بکنیم

آن که بی جرم برنجید و به تیغم زد و رفت

بازش آرید خدا را که صفایی بکنیم

خشک شد بیخ طرب راه خرابات کجاست

تا در آن آب و هوا نشو و نمایی بکنیم

مدد از خاطر رندان طلب ای دل ور نه

کار صعب است مبادا که خطایی بکنیم

سایه طایر کم حوصله کاری نکند

طلب از سایه میمون همایی بکنیم

دلم از پرده بشد حافظ خوشگوی کجاست

تا به قول و غزلش ساز نوایی بکنیم

سکوت

همیشه افراد ساکت را دوست داشته ام

هیچگاه نمی‌فهی که

درحال رقصیدن در رویای خود هستند

یا دارند سنگینی بار هستی را به دوش می‌کشند.

رفتن

وقتی می‌مانی و می‌بخشی

فکر می‌کنند رفتن را بلد نیستی

باید به آدم‌ها از دست دادن را متذکر شد

آدم‌ها همیشه نمی‌مانند

یک جا در را باز می‌کنند

و برای همیشه می‌روند...

منبع: ؟

زخم‌ها

زخم ها می‌سوخت

چون خورشید

در ساعت پنج عصر.

خداروشکر

خداروشکر ما دیگر فقیر نیستیم، دیروز پزشک روستا گفت، چشمان پدرم پر از آب مروارید است!

ای بغض گلوی تنگ، افغانستان

ای بغض گلوی تنگ، افغانستان

بدنام‌تر از تفنگ، افغانستان

معنای سه رنگ پرچمت، یعنی که...

تبعیض، فساد، جنگ، افغانستان

نیایش

خدایم خدایم آه ای خدایم
صدایت می‌زنم بشنو صدایم
شکنجه‌گاه این دنیاست جایم
به جرم زندگی این شد سزایم

آه ای خدایم بشنو صدایم
مرا بگذار با این ماجرایم
نمی‌پرسم چرا این شد سزایم
آه ای خدایم بشنو صدایم
گلویم مانده از فریاد و فریاد
ندارد کس غم مرگ صدا را

به بغض در نفس پیچیده سوگند
به گلهای به خون غلطیده سوگند
به مادر سوگوار جاودانـــــه
که داغ نوجوانان دیده سوگند
خدایا حادثه در انتظار است
به هر سو باد وحشی در گذار است
به فکر قتل عام لاله‌ها باش
که خواب گـل به گـل کابوس خار است

صدایت می‌زنم با گریه‌هایم

صدایت می‌زنم بشنو صدایم

دانلود آهنگ نیایش داریوش

الهی در شب فقرم بسوزان
ولی محتاج نامردان مگردان
عطا کن دست بخشش همتم را
خجل از روی محتاجان مگردان

الهی کیفرم را می‌پذیرم
که از تو ذات خود را پس بگیرم
کمک کن تا که با ناحق نسازم
برای عشق و آزادی بمیـــرم

خدایم ای پناه لحظه‌هایم
صدایت می‌زنم با گریه‌هایم
صدایت می‌زنم بشنو صدایم

اسپینوزا

چون خود از نوع بشر هستیم می‌پنداریم که همه چیز به خاطر بشر وجود دارد و برای برآوردن احتیاجات اوست. ولی این خیال رویایی بیش نیست.